جوابیه ای بر یک بیانیه

 

آقای سید محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق جمهوری اسلامی ایران و از مهمترین عاملان فتنه ی سال 88، بیانیه ای را در تاریخ 17/9/90 به مناسبت روز دانشجو بیانیه ای در سایت خود منتشر کرد که...

آقای سید محمد خاتمی، رئیس جمهور اسبق جمهوری اسلامی ایران و از مهمترین عاملان فتنه ی سال 88، بیانیه ای را در تاریخ 17/9/90 به مناسبت روز دانشجو در سایت خود منتشر کرد که نگارنده با خواندن آن وظیفه ی شرعی و انسانی خود دانست که جوابیه ای را تنظیم کرده تا به وسیله ی آن حقایقی را که به نظرش از دید دیگران پنهان مانده، آشکار سازد.

در این بیانیه چنین ذکر شده است: «دیروز 16 آذر بود و شاید این اولین شانزده آذری که غریبانه و مظلومانه گذشت در حالیکه 16 آذر به راستی "نماد" جنبش عدالتخواه، استقلال طلب و استبداد ستیز و پیشرو دانشجویی است». سوال من این است که دانشجو در شرایط کنونی باید با کدام ظلم و ستم و استبداد سر ستیز داشته باشد؟

همچنین در ادامه گفته شده: «نگوئیم که عظمت و درخشندگی عاشورا، 16 آذر را کم سو کرد که البته عاشورا واقعه ی دوران ساز تاریخ و مظهر سربلندی انسان، به خصوص انسان خداپرست و آزادی خواه و عدالت طلب و ستم سوز است و با هیچ واقعه ای قابل مقایسه نیست...»

آقای خاتمی! از شما تمنا دارم که دم از عاشورا و آن واقعه ی تاریخ ساز نزنید، زیرا حافظه ی تاریخی ملت به یاد دارد که حامیان شما در عاشورای سال88 به جای عزاداری در غم شهادت آن امام مظلوم، به سوت کشیدن و کف زدن و هلهله پرداختند.دانشجویان خوب به خاطر دارند که آنها نمازگزاران و عزاداران حسینی را با سنگ مورد عنایت خویش قرار دادند. متأسفانه این حقیقت دارد که یزیدیان طرفدار شما خیمه ی اباعبدالله را به آتش کشیدند وخون به دل عمه ی سادات کردند و شما بی شرمانه د رمقابل این جنایات سکوت کردید و حتی آقای موسوی در خباثت از شما پیشی گرفته و فتنه گران را مردم خداجو خواندند؛ چه ظلمی از این بالاتر؟! اگر باید با ظلمی ستیز شود، آن ظلم شما و دوستانتان هستید.

خود ما نیز در نگارش این بیانیه کم دخیل نیستیم؛ ما که 16 آذر را گرامی می داریم و از شهدای این روز عزیز یاد می کنیم و با تبلیغات ضعیف کاری می کنیم که آقای خاتمی از دانشجویان به خاطرر عدم برگزاری مراسم روز دانشجو گله کند. ما که نام شهدای این روز را به نام شهدای کربلا گره می زنیم و خبرش را به گوش آقای خاتمی نمی رسانیم!

جناب خاتمی! علی رغم گفته ی شما مبنی بر اینکه: «لطف مدعیان دوستی انقلاب و اسلام، کلامم را محدود و ممنوع کرده کرده است» چه در دوران مسئولیت و چه پس از آن، چه خودتان و چه دوستانتان، هر حرف حساب و ناحسابی را که دوست داشتید زدید¹ و هر کسی هم از شما انتقادی کرد یا مورد خشم و غضب شما قرار گرفت و یا با متحجر خواندن او طبق معمول شروع به مظلوم نمایی کردید. رهبر عظیم الشأن انقلاب نیز در دوران مسئولیتتان با وجود آن همه انحراف از دین و از مسیر انقلاب از شما تمام قد حمایت کرد، چرا که رئیس جمهور نظام جمهوری اسلامی بودید و «حفظ نظام از اوجب واجبات است».² ایشان فقط به تذکر لسانی بسنده می کردند، هر چند که گوش شما بدهکار حرف حق نیست. اگر شما به جای ایران در کشوری بودید که حامی اصلی شماست، یعنی آمریکا، با وجود این پرونده ی سیاه باز هم به شما اجازه می دادند که بیانیه بدهید و آن را در سطح جامعه و دانشگاه منعکس کنید؟

این کدام محدودیت است که بیانیه ها ی شما را می بیند و به شما اجازه می دهد در مورد هر مسأله ای که دوست دارید اظهار نظر کنید. آقایان موسوم به جریان اصلاحات (برانداز) تازمانی که ظرفیت آزادی پیدا نکرده اید، تقاضای آزادی نکنید. شما اگر آزاد باشید تمام مساجد را همچون مسجد لولاگر و مرقد امام خمینی (ره) بمب گذاری می کنید، قرآن ها را می سوزانید و (ضمن عرض پوزش از خوانندگان عزیز) با در آوردن شلوار از پای یک جوان حزب اللهی، حرمت و شرفِ انسانیت را زیر پا می گذارید. تا شما چنین هستید، توقع نداشته باشید که در نظام جمهوری اسلامی هرکسی! احساس عزت و حرمت و کرامت کند.

آقای خاتمی گفته اند: «16 آذر، با هیچ بهانه و توجیهی نباید مورد کم توجهی به خصوص از سوی دانشجویان عزیز قرار گیرد». اکنون که این مقاله را می نویسم، فکر نمی کنم که آقای خاتمی دیگر از دانشجویان گله ای داشته باشند، زیرا مراسم گرامیداشت روز دانشجو در تاریخ 22/9/90 توسط انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه تهران و علوم پزشکی تهران و با حضور آقای علی مطهری (از آقایان اصلاح طلب) در دانشکده ی فنی دانشگاه مذکور به شیوه ای که مورد پسند ایشان باشد، برگزار شد،؛ یعنی به جای گرامیداشت دانشجو، گرامیداشت آقای خاتمی بود. در این جلسه طبق میل ایشان صحبت از خط امام شد و عکس امام به نمایش درآمد و بر عکس گفته ی امامی که فرمودند: «روز عاشورا سوت می زنند و کف می زنند، امام مظلوم ما به شهادت رسیده» عمل شد و دانشجویان دوستدار شما حرمت محرم الحرام را نگه نداشته و کف و سوت هایشان را نثار شما کردند.

در خطوط پایانی این بیانیه چنین آمده است: «16 آذر، با هیچ بهانه و توجیهی نباید مورد کم توجهی به خصوص از سوی دانشجویان قرار گیرد. دانشجویان و انجمن هایی که خود نیز چون 16 آذر در غربت و عزلت به سر می برند و صدای گرمشان در هیاهوی ساختگی و دشنام ها و ناسزاها طنین اندکی دارد. دریغا و فسوسا که بسیاری از جوانان به خاطر همین وضعیت ناگوار دلزده اند و ای بسا رویگردان از نظامی شوند که برآمده از آرمان بلند ملت و انقلاب شکوهمند اسلامی بود و بر پایه ی خون پاک انبوهی از مردان و زنان و جوانان عزیز بنا شد...»

متأسفانه حقسقت چیزی غیر از این است. در واقع این حامیان رسانه ای شما در داخل و خارج از کشور هستند که با نمایش ندادن حقایق، دروغ پراکنی و ترسیم تصویری غلط از نظام جمهوری اسلامی در ذهن جوانان دلسوزِ ایران و اسلام، آنها را (که عده ی قلیلی هستند) هر روز از نظام اسلامی بیشتر می رنجانند. تلویزیون های پشتیبان شما هستند که نمی گذارند حقیقت برای همه روشن شود. آنها هستند که چشم و گوش جوانان ما را بسته نگه داشته اند و تا هرچه را دوست دارند به عنوان حقیقت به خوردشان بدهند.

و در آخر اینکه آقای خاتمی! دست و پا زدن شما در این استخر خالی بی فایده است. حنایتان برای مردم بیدار ایرانِ اسلامی خیلی وقت است که رنگی ندارد. حرف دل آنها را که در 9 دی سال 88 شنیدید که گفتند: «آشوبگر عاشورا اعدام باید گردد» یا «لعن علی عدوک یا حسین...» ؟ پس خود را بیش از این به در و دیوار نزنید که جز جراحات عمیق چیزی نسیبتان نخواهد شد.

1 .  برخی از نمونه های کلام محدود شده ی حضرات را می توانید در مطلب بعدی ملاحظه بفرمائید.

2 . امام خمینی (ره).